ការរក្សាកូនឲ្យមានសុវត្ថិភាពពីគ្រោះថ្នាក់
ជាមាតាបិតា, យើងអាចផ្សាភ្ជាប់អារម្មណ៍ដែលបានសាកល្បង, នៅពេលខ្លះ, ទៅនឹង កំរិតនៃសមត្ថភាពចិញ្ចឹមកូនរបស់យើង។
ជួនកាលយើងអាចយល់ថាហួសពីការគ្រប់គ្រង។ក្នុងស្ថានភាពដទៃទៀត, យើងអាចមានបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួនដែលបញ្ឈប់យើងពីការថែរក្សាកូនរបស់យើង។ នេះអាចបណ្ដាលឲ្យកូនទទួលការរំលោភ ឬការមិនយកចិត្ដទុកដាក់ផង។ ទាំងអស់នេះគឺជាប្រធានបទពិបាកនឹងនិយាយ, ក៏ប៉ុន្ដែដោយអកុសល, បញ្ហារំលោភនិងមិនយកចិត្ដទុកដាក់នឹងកូនក្មេងគឺមានជាទូទៅ។ បញ្ហាទាំងអស់នេះមានឥទ្ឋិពលដល់ក្មេងនិងគ្រួសារមកពីសាវតារទាំងអស់, ហើយនិងកើតមានឡើងដោយមូលហេតុខុសៗគ្នាជាច្រើន។
បទពិសោធន៍នៃការរំលោភនិងការមិនយកចិត្ដទុកដាក់ដល់ក្មេងអាចមានផលវិបាកយ៉ាងខ្លាំងដល់ក្មេងនិងអ្នកនៅវ័យក្មេងដោយរាប់បញ្ចូលបញ្ហាយ៉ាងខ្លាំងក្លាខាងផ្លូវចិត្ដ, ខាង សង្គមហើយនិងខាងចិត្ដសាស្រ្ដផង។
ការរំលោភលើក្មេងអាចបណ្ដាលឲ្យមានការវាយតម្លៃអាក្រក់, ការពិបាករៀនសូត្រហើយនិងបញ្ហាចរិយានៃកូនផង។
កូនក្មេងមានសិទិ្ឋទទួលសុវត្ថិភាពនិងការការពារ
ជាមាតាបិតា, ការទទួលខុសត្រូវរបស់លោកអ្នកគឺទទួលស្គាល់នៅពេលណាដែលលោកអ្នកត្រូវការជំនួយមុនគ្រោះថ្នាក់កើតមានឡើង។
ប្រសិនបើលោកអ្នកយល់ថាលោកអ្នកប្រហែលធ្វើឲ្យកូនរងទុក្ខ, ឬបានធ្វើឲ្យកូនរងទុក្ខហើយនោះ, វាសំខាន់ណាស់ដែលលោកអ្នករកជំនួយភ្លាមៗ។
ឈប់ ធ្វើអ្វីៗដែលលោកអ្នកកំពុងធ្វើ។
គិតថា តើកូនលោកអ្នកនិងខ្លួនលោកអ្នកផ្ទាល់បានប៉ះពាល់របៀបណាដោយសារអ្វីៗដែលកំពុងកើតមានឡើង។
ធ្វើ អ្វីមួយដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរបញ្ហា។
រកការគាំទ្រ ដើម្បីធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរ។
ការស្វែងរកការគាំទ្រនិងជំនួយអាចត្រូវមានសេចក្ដីក្លាហាន។ យ៉ាងណាក៏ដោយ, ការចាត់ វិធានការនេះគឺជាការចាំបាច់ចំពោះលោកអ្នកហើយនិងកូនលោកអ្នក។
ការស្វែងរកការគាំទ្រនិងជំនួយបង្ហាញឲ្យឃើញនូវ:
- ការស្រឡាញ់កូនរបស់លោកអ្នក
- សមត្ថភាពលោកអ្នកទទួលស្គាល់ថា វាមានបញ្ហាមួយ
- ចំណង់របស់លោកអ្នកចំពោះអ្វីៗដែលធ្វើឲ្យមានការប្លែកគ្នាចំពោះគ្រួសារលោកអ្នក
- ការប្ដូរផ្ដាច់របស់លោកអ្នកធ្វើការឆ្ពោះទៅរកការផ្លាស់ប្ដូរអ្វីៗដើម្បីឲ្យប្រសើរឡើងទៀត។