کمک به فرزندان برای اینکه از عهده رویدادهای ناگوار برآیند

”برخی از اوقات کودکان نمی توانند با بزرگتر ها برابری کنند.

بزرگتر ها بایستی از سرعت خود کم نمایند تا بتوانند با هم راه بروند.“

این روزها خانواده ها با تنش های فراوانی دست بگریبان هستند.

برای مثال، کار کردن درساعات دراز، طلاق، بیماری، بیکاری، و اسباب کشی بر والدین و فرزندان هر دو اثر می گذارند..

در حالیکه تولد نوزاد برای خانواده هیجان انگیز است، در عین حال زمانی است که زندگی همه اعضای خانواده و مخصوصا فرزندان را دستخوش تغییر عمده قرار می دهد. این تجارب بر روی پدری یا مادری کردن شما هم اثر دارد. احساس شما در این هنگام ممکن است آنقدر شدید باشد که نیاز فرزندان خود را توجه یا احساس نکنید.

فرزند شما چه می کَشد؟

هنگام بروز یک پیشامد تنش زا یا ایجاد تغییر، فرزند شما ممکن است دچار ترس، آسیب پذیری و عدم امنیت بشود.

فکر نکیند که فرزند شما می فهمد که چه دارد می گذرد. این زمان ممکن است موجب بیقراری و بُهت بسیار او باشد. کودکان ممکن است خود را مسؤل اتفاقات ”بدی“ بدانند که برای عزیزانشان پیش می آید.

هنگام بروز تنش یا تغییر فرزندان ممکن است واکنش های متفاوتی داشته باشند:

  • ممکن است رفتار آنان بجه تر از سنشان بشود. این یکی از راه هائی است که به شما حالی کنند که این از حد توان آن ها بدر است و به شما نیاز دارند.
  • ممکن است خودشان را به شما بچسبانند و پر توقع، یا خرابکار بشوند تا از شما توجه، محبت، پشتیبانی یا اطلاعات در خواست کنند.
  • ممکن است بد خواب یا دچار کابوس شده و رختخواب خویش را خیس نمایند.
  • ممکن است خیلی گوشه گیر و یا نگران شوند.
  • ممکن است سعی وافر به عمل آورند تا هر چیز را برای خانواده بهتر سازند.
  • ممکن است بواسطه اینکه نخواهند شما را نگران یا ناراحت کنند در گفتن احساس خود به شما مشکل پیدا کنند.

چه باید کرد ...

  • همواره به فرزندان خود اطمینان دهید که آنان را دوست دارید
  • به فرزندان خود بگوئید که آنچه می گذرد تقصیر آنان نیست.
  • بگذارید بدانند که با وجود اینکه ناراحت و نگران هستید ولی خودتان را می توانید نگهدارید.
  • روشن و صادقانه به فرزندان خود بگوئید که دارد چه اتفاقی می افتد.
  • در صورت امکان در تصمیم گیریهای مؤثر بر زندگی فرزندان آنان را هم سهیم نمائید.
  • به فرزندان خود فرصت سخن گفتن بدهید. اگر نمی توانند با شما سخنی بگویند آنان را تشویق نمائید تا با فرد مورد اعتماد خویش گفت و شنود داشته باشند.
  • به فرزندان خود حالی کنید که ممکن است احساس های متفاوتی را داشته باشند. به آنان اطمینان دهید که این امر عادی است و به آنها راه های بروز احساس خود را نشان دهید.
  • وقتی را برای درک احساس آنان کنار گذاشته و سعی کنید آنان را درک کنید و بدانید که علت بد رفتاری آنان چیست. بردبار و صبور باشید.
  • سعی کنید که به آئین های آشنای خود پایبند باشید.

کاری کنید که برای پشتیبانی از شما و فرزندان کسانی دور و بر شما باشند.

شنیدن
کمک به فرزندان برای اینکه از عهده رویدادهای ناگوار برآیند
Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version, enable javascript or update your Flash plugin.