درک ارتباطات کودک شیرخوارتان

کار اصلی مراقبت از نوزاد این است که اطمینان پیدا کنیم که نیاز های نوزاد تأمین بشود. نیازهای نوزاد بسیار ابتدائی است: نوزاد گرسنه، خسته و ناراحت می شود.

برخی از چیزهائی که برای نوزاد ناراحت کنده است عبارتند از:

• احساس سرما یا گرما زیادی کند
• نیاز به تعویض پوشک داشته باشد
• درد داشته باشد (گوش درد، شکم درد)، برای کودکان شیرخوار بزرگتر ممکن است دندان درد هم باشد
• بترسد، احساس تنهائی کند یا بی حوصله شود
• ناخوش شدن (احتمالاً تب داشته باشد).

نوزادان از راه های مختلفی توجه والدین خود را جلب و نیاز های خود را به آنان می فهمانند. والدین با مرور زمان یاد می گیرند که این علائم کدامند و چطور نسبت به آنها واکنش نشان دهند. اما در اول کار به سهولت ممکن است این علائم را تشخیص نداد یا آن ها را به غلط تعبیر کرد. چند وقت طول می کشد تا رمز اشارات نوزاد شناخته و فهمیده شود.

چرا کودکان شیر خوار گریه می کنند؟

عمده ترین علامتی که نوزادان برای جلب توجه دارند گریه است. پدر یا مادر خیلی زود یاد می گیرند که کودکان برای نیاز های مختلف نوع گریه متفاوتی دارند. کودکان وقتی گریه می کنند که نیازی داشته باشند.

کودکان گریه نمی کنند که شما را "بیازارند" یا به والدین "دست یابند". کودکان احساس دارند ولی فاقد اندیشه اند و نمی توانند پیش بینی کرده و زرنگی گنند. آنان نمی دانند که گریه های آنان چه اثری بر روی دیگران دارد، فقط می دانند که به چیزی نیاز دارند. یک نوزاد گریه می کنند تا زنده بماند و به همین علت والدین باید به این اشارات پاسخ دهند.

با افزایش آگاهی شما از نوزادتان شما متوجه خواهید شد که کودکان شیر خوار از راه های دیگری هم ارتباط بر قرار می کنند.

با تماشای چهره کودک شیرخوار راه های مختلف ایجاد ارتباطات توسط کودک پدیدار می شود. والدین درمی یابند که چطور این اشارت را بخوانند و پیش از آنکه کودک نیاز به گریه کردن پیدا کند نیاز او را تأمین می کنند. چهره کودک شیرخوار بسیار بیانگر است آنها در ایجاد خطوط "نگرانی" در بالای بینی خود هوشمندی دارند که در برخی از کودکان اولین نشانه نیاز به تعویض پوشک در فاصله زمانی اندکی است. دهان کودکان شیرخوار نیز بسیار بیانگر است و کودکان با لب خود علائمی را نشان می دهند و با حرکات زبان خود ارتباط برقرار می کنند.

علاوه بر چهره، کودکان شیرخوار از دستان خود و به ویژه مشت ها نیز استفاده می کنند تا بگویند چیزی را نیاز دارند. والدین می فهمند که گره کردن مشت نشانه ناراحتی، یا گرسنگی قریب الوقوع است. نوزادان از همه اعضای بدن خود نیز برای هشدار به والدین نسبت به نیازشان استفاده می کنند و اغلب کمر خود را کمان می کنند و با پاهای خود تیپا می زنند.

ارتباط با کودک شیرخوارتان

علاوه بر ایجاد ارتباطات توسط کودک شیرخوار، ما هم نیاز داریم با کودک خود ارتباط برقرار کنیم. تحقیقات اهمیت گفتگو، خندیدن، و خواندن کتاب توسط والدین برای کودکان شیرخوار را هشدار داده است. والدین اغلب درک می کنند که وقتی که با کودک سخن می کویند یا برای او کتاب می خوانند قدری ساده لوحانه به نظر می آید مخصوصاً وقتی که کودک قادر به واکنش نشان دادن با سخنن گفتن نمی باشد. ولی کودک شیرخوار واکنش نشان می دهد و درست به همان روال که والدین یاد می گیرند که با توجه به اشارات کودک نیاز های او چیست، کودک شیرخوار هم در تقلای ارتباط برقرار کردن، با اشاراتی واکنش نشان می دهد.

کودکانی که با آنها سخن گفته می شود و برای آنان کتاب می خوانند به چشمان شخص خیره می شوند ، ممکن است بخندند، یا صداهای دیگری از خود در آورند یا با حرکت دستان خود ارتباط متقابل برقرار کنند (نه با مشت گره کرده)، ولی انگشتان شل هستند و ممکن است با حرکات پا به بازی بپردازند.

کودکان شیرخوار از به هیجان آمدن با چیزهای جالب توجه برای دیدن خوششان می آید و علاوه بر این، شادمانی خود را با زبان چهره و اشارات بدنی بروز می دهند. این تبادل اشارات ارتباطی بین پدر / مادر و کودک آغاز ارتباط محبت آمیز و دلسوزانه ای است که کودک شیرخوار و والدین هردو می توانند از آن حظ کنند.

تماس هم یکی از اشارات ارتباطی مهم بین والدین و کودک شیرخوار می باشد. والدین ممکن است یادبگیرند که چطور کودک شیرخوار خود را ماساژ دهند و از اشارات بدنی و بیانگری کودک شیرخوار خود یاد بگیرند که از چه چیزهائی خوشش و از چه چیزهائی بدش می آید. تماس های بدنی دلسوزانه، و محبت آمیز مانند در آغوش گرفتن و نوازش کردن هم یکی از راه های مهم ایجاد ارتباط و تعالی یک رابطه محبت آمیز بین کودک شیرخوار و پدر / مادر می باشد.