آیا این اواخر بتو گفته ام که ترا دوست دارم؟
چیزهائی که والدین هنگام کودکیمان به ما می گویند برای ابد به یادمان می ماند.
فرزندان نیاز دارند تا به عنوان آنچه که هستند و نه اینکه هنگامی که کار خوبی را انجام داده باشند،
احساس نمایند مورد محبت و پذیرش قرار می گیرند.
هر کودک یگانه است
تفاوت های فردی بین کودکان بایستی مورد تشویق و قدر دانی قرار گیرد.
هر کودک بایستی نقش خاص خود را در خانواده، برای دوستان و در اجتماع ایفا نماید.
کودکان بایستی از خود احساس رضایت داشته باشند
عزت نفس احساسی است که انسان ارزش خود را بداند و خودش را قبول داشته باشد.
عزت نفس به کودکان اعتماد به نفس و امیدواری به آینده را ارزانی می دارد. کودکان باید خودشان را دوست داشته باشند، احساس کنند که دارای اهمیت، استعداد هستند و می توانند در زندگی خویش به جائی برسند. کودکانی که از لحاظ عزت نفس از سلامت برخوردار باشند، در یاد گیری و آزمایش چیزهای نو از احساس اعتماد بیشتری بر خوردار خواهند بود.
راه هائی که می توان به کودکان گفت که مهم هستند
اغلب به آنها یاد آور شوید که ان ها را به خاطر خودشان و آنچه هستند دوست دارید.
محبت خود را به آنها با صرف وقت ، گوش دادن به سخنان ، و در آغوش کشیدن و لبخند زدن به آنان نشان دهید
دستاوردهای آنان را ولو اندک باشد مورد تمجید قرار دهید.
صرفنظر از نتیجه کار، کوشش آنان را تعریف نمائید.
وقتی که به مراحل حساسی از پیشرفت دست می یابند و همچنین موفقیت های آنان را به آنان یادآوری نمائید.
اجازه دهید در کارهائی که می کنید به شما کمک نمایند.
به آنان حالی کنید که اشتباه کردن عیب نیست و بخشی از یادگیری است.
به آنها یاری دهید تا با توجه به استعدادها و توانائیهای خود به پیش بروند.
در موضوعات خانوادگی از آنها نظر خواهی نمائید. این نشان می دهد که شما به اندیشه آنان احترام قائلید.
به آنها کمک کنید تا مسائل خود را حل کنند. به آنها نشان دهید که به توانائیهای آنان اعتقاد دارید.
سعی کنید که محدودیت ها و انتظارات شما روشن و پابرجا باشد.
رفتارهای ناشایست یا کارشکنانه را تذکر دهید ولی شخص آنها را مورد انتقاد قرار ندهید.
وقتی نظر خود را ابراز می کنید هدف بایستی آموزش فرزند باشد نه رنجش او.
”من میدانم که مادرم مرا دوست دارد!
چون فکر می کند هر کار که من می کنم معرکه است.“