فرزند داری در زير فشار

بسياری از والدين احساس می کنند که برای همسوئی با جهان در حال دگرگونی تُند،

که در آن کوشش به بار آوردن فرزندان خود می کنند، بايد نبرد نمايند.

بسياری نگران هستند که برای فرزندانشان جهان تا چه حد امن می باشد.

بسياری از والدين احساس می کنند که دوران کودکی دارد کوتاه تر می شود و در اجتماع امروزين کودکان خيلی سريع رشد می کنند.

بسياری احساس می کنند که در چند جبهه مشغول نبرد هستند تا بتوانند نيازمنديهای رقابت آميز بين کار و فرزند داری را تأمين نمايند.

بسياری می پندارند که بسيار زير فشار هستند که در برابر فرزندان سرشکسته نشوند. آنها بايد در نبرد باشند تا وقتی را برای گذراندن با فرزندشان سپری کنند، با آنکه اهميت چنين کاری را به خوبی تشخيص می دهند.

بسياری احساس تنهائی و انزوا می کنند و از پشتيبانی خانوادگی و دوستان محروم هستند.

چالش ها و فشارهائی که والدين با آن مواجه هستند بسيار مهم می باشند و مايۀ نگرانی های عمده ای هستند که برخی از آن ها بسيار فشار زا هستند.

شما تنها نيستيد. بسياری از والدين دقيقاً همين احساس شما را دارند.

فشار (استرس) بخشی عادی از فرزند داری است. مقدار کمی فشار سالم هم هست و می تواند به ما کمک کند تمرکز کرده و کارهايمان را انجام دهيم. زيادی فشار هم شکننده است و باعث احساس درماندگی، ترس و سرخوردگی می شود.

هيچيک از والدين، بی عيب نيستند. ما هميشه به بهترين وجه نسبت به فرزندانمان واکنش نشان نمی دهيم. مهم ترين چيز اين است که وقتی ما احساس فشار شکننده ای داريم ان را بشناسيم و چاره ای برای آن پيدا کنيم.

مراقبت از خويشتن کمک می کند بتوانيد از فرزندتان مراقبت کنيد

مراقب خود باشيد. هميشه ديگران را به خود ترجيح ندهيد.

کارهائی را بکنيد که به شما آرامش دهد. به موسيقی گوش فرا دهيد، کتاب بخوانيد، و پياده روی کنيد. ولو اينکه اين کار ها را فقط برای ده دقيقه انجام دهيد.

وقتی که فشار و احساس شکننده ای داشتيد آن را باز انديشی کنيد ببينيد از کجا آمده و گام های کوچک و عملی را برای چاره جوئی از علت بروز آن برداريد.

سعی کنيد مرتب باشيد. برای خود و فرزندتان روالهائی را داشته باشيد و اين روالها را به کار ببنديد.

هنگام باز انديشی در مورد اينکه چه چيز واقعاً برای شما مهم است فکر و سعی کنيد اين قبيل چيز ها را اولويت بدهيد.

به خود اين اجازه را بدهيد که کامل (بی عيب) نباشيد.

از اينکه سرخوردگی و فشار خود را روی فرزندتان خالی کنيد. همه ما ها گاهی در مورد فرزندمان کاری انجام داده ايم يا حرفی با آنان زده ايم که با داوری بهتر ما منافات داشته است. پوزش خواهی از فرزندان و پذيرش خطا کار پسنديده ای است.

سعی کنيد برای خود و خانواده تان وقتی ويژه تخصيص دهيد.

در مورد نگرانی ها و گله های خودتان با همسر، خانواده يا دوستان خود گفت و شنود داشته باشيد. درد دل در مورد تجربيات می تواند باعث شود که کمتر احساس تنهائی کنيد.