شکل دادن سلوک اطفال

کلانها متمایل ادای نقش والدین به سانیکه از طرف والدین خودشان دیده اند میباشند. اگر خواسته باشید تا شیوه ای والدین بودن خودرا عوض کنید به زمان، توان و متعهد بودن نیاز دارید. برای خود اجازه دهید که مرتکب اشتباهات شوید.

تأدیب یا انظباط در مقابل مجازات

زیادتری از والدین امروز احساس مینمایند که آنها اجازه ندارند تا اطفال خودرا تأدیب یا دسپلین نمایند.
هرطفل به تأدیب ودسپلین ضرورت دارد تا احساس مصئونیت و امنیت در برابر خود وجهان شان بنماید.
تأدیب و مجازات یکسان نیست.
کلمه ای دسپلین یا تأدیب از لغت یونانی ”یاددادن“ گرفته شده است.
مجازات عکس العمل است و متوجه سرزنش سلوک غیر قابل قبول میباشد. اطفال بندرت از طریق مجازات سلوک قابل قبول را می آموزند.
هدف تأدیب کمک به اطفال است تا مسؤلیت سلوک خودرا از راه آموختن طریقه های قابل قبول و پاسخ به شرایط بعهده بگیرند. چنانکه بزرگ میشوند، اطفال خود بخود دسپلین پذیر میگردند آنها میفهمند که چگونه سلوک نمایند وبه چی شکل کنترول رویه خودرا بدست گیرند. دسپلین خودی از راه آموختن و پرورش ویا تغذیه ای اعتماد از کلانها انکشاف میدهند.
مؤفقیت دسپلین متکی به روابط خوب بین شما وطفل و بالای خواست طفل شما به خوش نگهداشتن شما استوار است.
دسپلین مؤفق مشمول دانستن قواعد است ویا اگر قواعد نقض گردد چی واقع خواهد شد بستگی دارد.

در رابطه به مجازات جسمی چی؟

دسپلین مؤفقانه میتواند بدون استعمال مجازات جسمی هم بدست آید.
مجازات جسمی سبب درد ورنج وتوقف سلوک میگردد. بطور مثال زدن یا لت وکوب طفل توسط دست ویا یک شی.
مجازات جسمی نشان دهنده ای عدم توجه ، مواظبت واحترام به طفل است.
مجازات جسمی میتواند حس دوست داشتن و امنیت طفل را نادیده بگیرد. آنها اکثراً پریشان، ترسو و سرکش بار می آیند.
مجازات جسمی اطفال را می آموزانند که خشونت میتواند به حیث وسیله ای قابل قبول حل مشکلات دانسته شود.
زدن یا لت وکوب طفل هیچگاه وسیله ای درست آموختن سلوک یا رویه نیست. درعوض باعث تکرار بد سلوکی شده میتواند.
اکثراً اطفال بعد از لت وکوب ناراحت وقهر میباشند، آنها فراموش میکند که برای چی لت وکوب شده اند.

اطفال با مشاهده کردن شما می آموزند. با اطفال قسمیکه میخواهید با شما صحبت شود حرف بزنید. خود رفتار خوب کنید چنانکه ازآنها هم متوقع رویه خوب میباشید.