آیا دراین آوخر من برایت گفته ام که دوست ات دارم؟
چیزهای را که والدین ما بمثابه ای اطفال برای ما میگویند اکثراً برای ابد باقی می ماند.
اطفال ضرورت دارند تا احساس نمایند که شما آنها را فقط برای خودی خود شان دوست و قبول دارید، نه بخاطراینکه کارهای خوبی انجام میدهند.
هرطفل یکتا وبی مانند است
تفاوتهای منفرد دراطفال باید تشویق وارزش داده شود.
هرطفل پسر ویا دختر سهمی خاصی خودرا در ایجاد فامیل، دوستان وجامعه دارند.
اطفال ضرورت دارند تا درباره ای خودشان احساس خوبی نمایند
احترام خودی مثبت یک احساس خودی مثبت راجع به خود شما است، احساسی است که شما ارزش دارید.
احترام بخود برای اطفال اعتماد و امید به آینده را میدهد. اطفال ضرورت دارند تا آنها را برای خودشان دوست داشته باشید، تا احساس نمایند که آنها قابل اهمیت، توانمند اند ومیتوانند در زندگی چیزی شوند ویا بدست آورند. اطفال با داشتن احترام خودی سالم احساس اعتماد بیشتر درمورد آموختن و امتحان وتجربه ای چیزهای جدید مینمایند.
راهائیکه میتوان اطفال را بگوئیم که آنها اهمیت دارند
اکثراً به آنها بگوئید که شما اورا بخاطرخودش دوست دارید.
با سپری نمودن یکجایی وقت با آنها، گوش گرفتن به حرفهایشان، به آغوش کشیدنهای زیاد و تبسم وخنده برای آنها نشان دهید که شما اورا دوست دارید.
ازدست آوردهایشان ولوکوچک هم باشند تجلیل بعمل آورید.
از سعی و تلاش شان صرف نظر از نتیجه ای آن تمجید کنید.
ازمؤفقیتها و یادبودهای شان بطور خاص یاد آوری نمائید.
بگذارید آنها شما را در انجام کارها کمک نمایند.
برای آنها یاد آور شوید که ارتکاب اشتباهات درست وجز پروسه ای آموزش است.
آنها را در ایجاد استحکام و توانایی شان مساعدت نمائید.
ازآنها درامور فامیلی مشوره بگیرید. این کار بیانگر این خواهد بود که شما به فکر ونظر او متوجه میباشید.
با آنها درحل مشکلات شان کمک نمائید. به آنها ابراز نمائید که شما درمورد شان عقیده دارید.
محدویت ها وتوقوعات راروشن و یکسان و پیوسته بسازید.
برای آنها از رویه وسلوک غیرمفید شان یاد آوری مجدد نمائید، اما طفل تان را انتقاد ننمائید.
هدف یاد آوری مجدد طفل تان باید آموزشی باشد نه جریحه دار ساختن او.
’من میدانم که مادرم مرا دوست دارد زیرا او فکر میکند که هرآنچه را که من میکنم عالی است.‘