از دیدگاه یک طفل

به هر اندازه ای زیاد که ما اطفال خود را درک کنیم به همان پیمانه بیشترما آنها را کمک و حمایت نموده میتوانیم.

یک راهی که ما این کار را انجام داده میتوانيم بیاد آوردن خاطرات دوران کودکی خودما و تصور جهان از نقطه ای نظر یک طفل است.

بخطر بسپارید که طفولیت هم چی چیزی بود ...

درباره ای چیزهای قابل ملاحظه ای که برای شما در وقت طفولیت واقع شده بود و انعکاس آن را که چگونه تأثیر ونفوذی بالای زندگی و روابط شما داشته است فکر کنید.

چی چیزهای را که والدین میگفتند وانجام می دادنند برای شما قابل اهمیت بود؟

چی چیزهای از گفتنی ها و کارهای انجام شده والدین را شما خوش می داشتید؟

چی تجاربی را شما از طفل تان توقع دارید که بخاطرداشته باشد؟

اطفال بمقایسه به کلان ها طوری دیگری فکر میکنند. آنها همیشه حالات را طوریکه کلانها می فهمند به همان شکل نمی دانند. بگونه ای مثال، اطفال میتوانند فکر کنند که آنها بخاطر آن چیزهای که به آنها مربوط نیست ملامت قرارداده میشوند. سعی کنید خودرا برای لحظه ای درموقف اطفال قرار دهید یا به اصطلاح خودرا در بوت های آنها قراردهید و تجربه ای جهان را از نظر آنها بنگرید. چگونه احساس خواهد شد که خودرا کوچک و دیگران را بسیاربزرگ ببینید؟ چی واقع خواهد شد که کلماتی را برای بیان که چگونه احساس مینمائید دریافت کرده نتوانید؟

بمثابه ای یک کلان یا بالغ، مکلفیت داریم تا اطفال را احترام و تحسین نمائیم.

• با اطفال درباره ای آن چیزهای که بالای زندگی شان اثر میگذارد مشوره نمائید. بحیث کلان ما باید موازنه ای خواست ها ونظریات طفل وآنچه را که برای شان مصؤن، مناسب ومدلل است مدنظر بگیریم. چنانیکه آنها بزرگ میشوند برای آنها موقع ابراز نظر بیشتر را درامور زندگی شان فراهم سازید. برای آنها برخی اختیارات را قایل شوید وآماده پذیرش خواست آنها هم باشید.
• اطفال را در قبول مسؤلیت ها کمک نمائید.
• این را هم بفمهید که اطفال شاید بشکل دیگری در باره ای مسأیل نسبت به طرزدید شما فکر میکنند.
• از احساس کردن طفل که شما به حرف شان گوش میدهید اطمینان حاصل نمائید. اطفال ضرورت دارند که احساس نمایند که شما به آنها احترام میگذارید تا اینکه آنها در مورد خود احسا س بهتری نمایند.
• از انفرادیت آنها تحسین و تجلیل نمائید.
• از مصؤون بودن وحمایت آنها اطمینان حاصل نمائید.

اطفال نیازدارند تا آنها را در تکامل و بزرگ شدن شان مساعدت نمائید.