درک ارتباطات طفل شیرخوارتان

کار اصلی مواظبت از نوزاد این است که اطمینان پیدا کنیم که نیاز های نوزاد تأمین بشود. نیازهای نوزاد بسیار ابتدائی است: نوزاد گرسنه، مانده و ناراحت می شود.

برخی از چیزهائی که برای نوزاد ناراحت کنده است عبارتند از:

• زیادی احساس سرما یا گرما کند
• نیاز به تعویض پوشک داشته باشد
• درد داشته باشد (گوش درد، شکم درد)، برای اطفال شیرخوار کلان تر ممکن است دندان درد هم باشد
• بترسد، احساس تنهائی کند یا بی حوصله شود
• ناجور شود (شاید تب کند).

نوزادان از راه های مختلفی توجه والدین خود را جلب و نیاز های خود را به آنان می فهمانند. والدین با مرور زمان یاد می گیرند که این علائم کدامند و چطور نسبت به آنها عکس العمل نشان دهند. اما در اول کار به سهولت ممکن است این علائم را تشخیص نداد یا آن ها را به غلط تعبیر کرد. چند وقت طول می کشد تا رمز علائم نوزاد شناخته و درک کرده شود.

چرا اطفال شیر خوار گریان می کنند؟

عمده ترین علامتی که نوزادان برای جلب توجه دارند گریان است. پدر یا مادر خیلی زود یاد می گیرند که اطفال برای نیاز های مختلف نوع گریان متفاوتی دارند. اطفال وقتی گریان می کنند که نیازی داشته باشند.

اطفال گریان نمی کنند که شما را "اذیت کنند" یا به والدین "دسترسی" پیدا کنند. اطفال احساس دارند ولی فاقد مفکوره اند و پیش بینی کرده نمی توانند و زرنگی نمی دانند. آنان نمی دانند که گریان های آنان چه اثری بر روی دیگران دارد، فقط می دانند که به چیزی نیاز دارند. یک نوزاد گریان می کنند تا زنده بماند و به همین علت والدین باید به این علائم پاسخ دهند.

با افزایش آگاهی شما از نوزادتان شما متوجه خواهید شد که اطفال شیر خوار از راه های دیگری هم ارتباط بر قرار می کنند.

با تماشای صورت طفل شیرخوار راه های مختلف ایجاد ارتباطات توسط طفل تبارز می شود. والدین درمی یابند که چطور این علائم را بخوانند و پیش از آنکه طفل نیاز به گریان کردن پیدا کند نیاز او را تأمین می کنند. صورت طفل شیرخوار بسیار بیانگر است آنها در ایجاد خطوط "نگرانی" در بالای بینی خود هوشمندی دارند که در برخی از اطفال اولین نشانه نیاز به تعویض پوشک در فاصله زمانی کوتاهی است. دهان اطفال شیرخوار نیز بسیار بیانگر است و اطفال با لب خود علائمی را نشان می دهند و با حرکات زبان خود ارتباط برقرار می کنند.

علاوه بر صورت، اطفال شیرخوار از دستان خود و بالاخص مشت ها نیز استفاده می کنند تا بگویند چیزی را نیاز دارند. والدین می فهمند که گره کردن مشت نشانه ناخوشی، یا گرسنگی زود هنگام است. نوزادان از همه اعضای بدن خود نیز برای هشدار به والدین نسبت به نیازشان استفاده می کنند و اغلب کمر خود را قوس می کنند و با پاهای خود لگد می زنند.

ارتباط با طفل شیرخوارتان

علاوه بر ایجاد ارتباطات توسط طفل شیرخوار، ما هم نیاز داریم با طفل خود ارتباط برقرار کنیم. تحقیقات اهمیت گپ زدن، خندیدن، و خواندن کتاب توسط والدین برای اطفال شیرخوار را هشدار داده است. والدین اغلب درک می کنند که وقتی که با طفل سخن می گویند یا برای او کتاب می خوانند قدری ساده لوحانه به نظر می آید مخصوصاً وقتی که طفل قادر به عکس العمل نشان دادن با سخنن گفتن نمی باشد. ولی طفل شیرخوار عکس العمل نشان می دهد و درست به همان روال که والدین یاد می گیرند که با توجه به علائم طفل نیاز های او چیست، طفل شیرخوار هم در تقلای ارتباط برقرار کردن، با علائمی عکس العمل نشان می دهد.

اطفالی که با آنها سخن گفته می شود و برای آنان کتاب می خوانند به چشمان شخص خیره می شوند ، ممکن است بخندند، یا صداهای دیگری از خود در آورند یا با حرکت دستان خود ارتباط متقابل برقرار کنند (نه با مشت گره کرده)، ولی انگشتان شل هستند و ممکن است با حرکات پا بازی کنند.

اطفال شیرخوار از به هیجان آمدن با چیزهای جالب توجه برای دیدن خوششان می آید و علاوه بر این، شادمانی خود را با زبان نشانه های صورت و علائم بدنی بروز می دهند. این تبادل علائم ارتباطی بین پدر / مادر و طفل آغاز ارتباط محبت آمیز و دلسوزانه ای است که طفل شیرخوار و والدین هردو می توانند از آن خوش شوند.

تماس هم یکی از علائم ارتباطی مهم بین والدین و طفل شیرخوار می باشد. والدین ممکن است یاد بگیرند که چطور طفل شیرخوار خود را ماساج (ماساژ) دهند و از علائم بدنی و بیانگری طفل شیرخوار خود یاد بگیرند که از چه چیزهائی خوش می شود و از چه چیزهائی خوش نمی شود. تماس های بدنی دلسوزانه، و محبت آمیز مانند در آغوش گرفتن و نوازش کردن هم یکی از راه های مهم ایجاد ارتباط و ارتقاء یک رابطه مهربانانه بین طفل شیرخوار و پدر / مادر می باشد.